Sachin turns 40 !

கடவுளுக்கு இல்லை வயது !
தொட்டுவிட்ட சிகரங்களில் தனியாய் இவர் 'ஒருவர்'
இரண்டு பேர் ஆட்டம் இழந்தால் இவருக்கு வாய்ப்பு
ரமேஷ் அவர்கள் பெற்றது இவரையும் சேர்த்து மூன்று
பெரும்பாலும் இவர் மட்டையில் பந்து பட்டால் நான்கு
பெற்ற மாபெரும் விருதுகள் இதுவரை ஐந்து
இவரது உயரம் கூட ஐந்து ஐந்து ...!
உலக கோப்பை ஆட்டங்கள் இவர் ஆடியது ஆறு
இவர் சரிதம் பேசும் புத்தகங்கள் ஏழு
முதல் தர கிரிக்கெட் ஆட்டம் ஆடிய ஆண்டு எண்பத்து எட்டு
கிரிக்கெட் ஆடிய மொத்த நிமிடங்கள் 70020..கூட்டினால் ஒன்பது
இவர் பெயரும் சட்டையில் எண்ணும் பத்து ...டென் !
நூறுகள் அடிக்க இவருக்கு உதவிய நாடுகள் பதினொன்று
இவர் எம் பி ஆகிய ஆண்டு ரெண்டாயிரத்து பன்னிரண்டு
நாற்பது வயதை தொட்டது ரெண்டாயிரத்து பதிமூன்று
இதுவரை சந்தித்த பந்துகள் 50674...எடுத்த ரன்கள் 34263
நூறு முறை நூறு தொட்ட இவர் சாதனை முறியடிக்க யாரு
எழுபத்தாறு முறை ஆட்ட நாயகன் ஆனவர்
பத்தொன்பது முறை தொடர் நாயகன் ஆனவர்
இன்னும் இரு டெஸ்ட் பந்தயம் ஆடினால் தொடுவது இரு நூறு
எத்தனை முறை காயமுற்றாலும் தொடர்ந்து விளையாட வரும் கஜினி
இவரைப் பெற்ற காவியத் தாய் ரஜினி ...!
இவரது மனம் கவர்ந்த குரு பாபா !
இவர் மனைவி மட்டுமா டாக்டர்
இவரும் பெற்றார் இரு முறை பட்டம் டாக்டர்
இவருக்கு தெரிந்த இன்னொரு விஷயம் மிமிக்ரி
இவரது கார் ஷூமேகர் தந்த பெர்ராரி
முட்டைக்கு விளம்பரம் செய்தாலும்
விரும்பி உண்பது மட்டன் பிரியாணி
இவருக்கு குழந்தைகள் இரண்டு ..ஹோட்டல்கள் இரண்டு
டென்னிஸ் கிரிக்கெட் என தெரிந்த விளையாட்டும் இரண்டு
எல்லார்க்கும் இவர் மீது ஒரு craze
இவர்க்கு பிடித்ததோ கார் race
எல்லோரும் மாமியாருடன் பிடிப்பார் தினம் சண்டை
இவர் மட்டும் அவருடன் சேர்ந்து செய்வார் பொதுத் தொண்டை ...
நூற்று நாற்பது பள்ளிகள் இவரால் பெற்றது கழிவறை
ஏழை குழந்தை மீது இவருக்கு என்றும் மிக அக்கறை
வரிசை எனும் போது பிராட்மன் தான் முதலில் ...அறிவிக்கப்பட்ட கடவுள்
வரிசை எனும் போது சச்சின் மட்டுமே முதலில்
கிரிக்கெட் கூட ஒரு தேசப் போர் தான்
பதினாறு வயது முதல் உடலை உயிரை
பணயம் வைத்து போராடும் இவர்க்கு
நிச்சயம் தர வேண்டும் பாரத ரத்னா
பந்து துரத்தி அடிக்கும் இவரது நோய்
தொடர வேண்டும் ...மனைவியே டாக்டர் என்றாலும் அவரிடம்
இந்த நோய்க்கு மருந்தில்லை ...வயது நாற்பது என்றாலும்
தொடர வேண்டும் இவர் தம் நோய் ...இவர்க்கு ஒய்வில்லை ...!
இவருக்கு மூத்தவர் இவர் தாரம் ...எனினும்
இவரே கிரிக்கெட்டின் அவதாரம் ...!
பழகுவதில் இன்னும் இவர் மழலை
பந்தாட்டத்தில் மட்டும் இவர் மழலை மேதை...!

Lalgudi Jeyaraman - my Tribute

மால்குடி என்றால் அது நாராயணன்
லால்குடி என்றால் அது ஜெயராமன்
இசைப்பது விரல் என்றாலும்
கேட்பது குரலாக இருக்கும்
அதுவே அவர் வாசிப்பின் சிறப்பு
ரஷ்யாவில் இவர் செய்த வில் வித்தை
யஹுதியின் இத்தாலிய வயலின் பெற்றுத் தந்தது
இவர் செய்த பல வர்ணம் இசைக்கு புது வண்ணம் சேர்த்தது
இவர் செய்த பல கிருதிகள் இசைக்கு பாமாலை ஆனது
இவர் செய்த பல தில்லானாக்கள் பல சலங்கை அசைக்க வைத்தது
ஜெயஸ்ரீ,விஷாகா ஹரி, விட்டல், பத்மா, ராம் என
சீடர்கள் பலரை உருவாக்கிய மாகுரு மறைந்தார்
செய்தி அறிந்த போது கண்கள் கசிந்தது
உலகெலாம் தென்னிந்திய இசை தனை
கொண்டு சென்ற வயலின் தூதுவன் காவிரி படுகையின் இசை வயல்
விருதுகள் இவரால் பெருமையுற்றன
விரல்கள் இவருக்கு பெருமை சேர்த்தன
பஞ்சேச்வரம் நாட்டிய நாடகம் செய்த இவர் வயது
பன்னிரண்டில் இசைப் பயணம் தொடங்கினார்
ஜெய ஜெய தேவி நாட்டிய இசை செய்தவர்
ஜெய ஜெய என்று சொல்லி இறைவனடி சேர்ந்தார்
முடிவிலா இவர் தம் இசைப்பணிக்கு முடிவில்லை என்றும்
முடிசூடா இசை மன்னர் லால்குடி நம் செவிகளில் வாழ்வார் என்றும்
- இசைப்பித்தன் டாக்டர் பாலசாண்டில்யன்

aadhar card

ஆதார் கார்ட் வாங்கப் போனேன் !

எனது வார்ட் எண் அறிவிப்பு படி நாலு தெரு தள்ளி உள்ள கார்போரஷன் அலுவலகம் சென்றேன் ...

சற்று நேரம் கழித்து இது தான் சரியான இடமா என்று போய் விசாரித்தேன்

இது அல்ல வேறிடம் என்றார் ஒரு உயரமான பெண் அதிகாரி

மாறிச் சென்றோம் குடும்பத்தோடு.

வரிசையில் ஒரு பெரியவர் மற்றொரு பெரியவரை செருப்பு எடுத்து அடிக்க

சென்ற போது நாங்கள் கடைசியாய்.

முன்னால் இரு இளைஞர்கள் நட்போடு பழகினார்கள்

பின்னால் துருதுரு பள்ளிபெண் தன உறவினரோடு

சிறிது கூட நகரவில்லை வரிசை. அரட்டை தொடர்ந்தது.

மெதுவாக கால் வலி உணர்ந்தோம்.

எங்களுக்கு முன்னாள் நின்ற மூன்று பேருக்கும் அவரவர் குடும்பம் வந்து சேர்ந்து

கொண்டது. கிட்டத்தட்ட மேசையை நெருங்கும் நேரம். மணி சரியாக 2.

கண் இருட்டியது. அந்த அலுவலகமும் தான். டோகென் கொடுத்தார் அலுவலர் எங்களுக்கு. எங்கள் எண் 5. சாப்பிட்டு விட்டு 4 மணிக்கு வாருங்கள் என்றார்.

சமைக்காமல் வந்திருந்தனர் என் மனைவியும் அம்மாவும் குழந்தைகளும்.

சரவண பவன் கொடுத்து வைத்தவர்கள் ...கட்டினோம் கப்பத்தை. பெற்றோம் கப் உணவுகளை. பை நிறைய காசு ....கை நிறைய சோறு.

உண்ட பின் விரைந்தோம் அரசு பள்ளிக்கு. வரிசை தொடர்ந்தது

நிறைய பேருக்கு ஆதார் கார்ட் பற்றி, இந்த இடம் எந்த வார்ட் என்று எடுத்து உரைத்தேன் . சில சண்டைகளை கூட பிரித்து வைத்தேன். மூதாட்டிகளை உட்கார சொல்லி உதவினேன். ஒரு 80 வயது தாத்தா ஜோடியை மற்றவர் அனுமதியோடு முன்பு போகச் சொல்லி பரிந்துரைத்தேன். அவர் வேலை முடிந்ததும் கை கூப்பி வணங்கி கிளம்பினார். எங்கள் பின்னாலும் சிலருக்கு குடும்ப உறுப்பினர்கள் வந்து இணைந்து கொண்டார்கள்.

ஒரு வழியாக 5.15 இருக்கும். என் அம்மா சென்று சீட்டில் அமர்ந்தார். அவர் கை சீட்டை பார்த்த அலுவலர் சொன்னார் உங்கள் ரெகார்ட்ஸ் வேறு இடத்தில பதிவாகி உள்ளது என்று. என் சீட்டை காட்டினேன். விடை அதே தான்.

10 முதல் 5.20 வரை தேவுடு காத்து விட்டு 10-20 பேரோடு நட்புறவாடி, நாலு பேருக்கு நல்லது செய்து (நாலும் தெரிந்தவன் போல) நாறி போனது என் நிலை.

அந்த நட்புறவாகியவர்கள் உச் கொட்டினர் பாசத்தோடு....பரிதாபத்தோடு.

கிளம்பினோம் களைப்போடு ...வந்த வேலை முடியாமல்.

விடுவதாக இல்லை. திரும்ப காலை முதலில் சென்ற இடத்திற்கு சென்றோம்.

அங்கு நின்ற ஒரு ஊழியர் என் சீட்டை பார்த்து சொன்னார் "உங்கள் வார்ட் வேறு தான் ...ஆனால் உங்கள் கார்ட் இங்கு தான்"

நாளை வாருங்கள் 10 மணிக்கு என்றார். அது மட்டுமா ? 10 முதல் 12 வரை கரண்ட் கிடையாது ...பணி தொடங்க 12 ஆகும். 1.30 வரை தொடரும் ..அதன் பிறகு டோகென் தருவார்கள்...என்ற போது தலை சுற்றியது.

மனைவி குழந்தைகள் அம்மா இவர்களை பார்க்க பரிதாபமாக இருந்தது.

அடுத்த நாள் இன்று தான். போய் பார்த்தால் 10 மணிக்கே 20 பேர். பேப்பரில் போட்டு விட்ட செய்தீ கிளப்பி விட்ட பீதி...!

திரும்பினோம் வீட்டுக்கு 'நாளை சீக்கிரம் போய் முயற்சிப்போம்' என்று.

ஆதார் வாங்கப் போய் சேதாரம் ஆனோம்.

வேலை இன்னும் முடியவில்லை.

இந்த வார்ட் கண்டு பிடிச்சவனை ...அதை தப்பு தப்பாக பதிவு செய்து அலைக்கழித்தவனை அடித்து வார்டுக்கு அனுப்ப வேண்டும் என்று தோன்றியது.

நல்லதும் சரி கெட்டதும் சரி நடந்து முடிந்தால் அனுபவம் தான்.

 

Pleasant announcement

I am doing a publich program in Pattukottai tomorrow for young and budding leaders of the future India.

announcement...

If you have time and inclination, you may see my program in DD Pothigai from Mon to Fri (15th to 19th April). Daily 8 minutes @ 8.25 am. Program name : Manakavalai Maatral Elithu". Thanks. May be you may inform your friends and relatives if you wish.

Self-Actualization

On Self Actualization

There is an expression by Shri Khushwant Singh on this:

"Sab Kuch Paa liya tujhe paa kar ...utae nahin haath mere iss dua kae bath...!"

Means After you have got/accomplished/achieved everything, you do not ask/pray for anything more.

There is a state of fulfillment/content-feel in the mind.  Also the stage of 'unattached' - surely not a saint or sanyasi.
At this stage, we can still do something useful(usefully occupied) but without any target/pressure on our-self.

It is said that:

Unused machinery gets rusted

Unused time dies

Unused money devalues

Unused potential decays

Unused knowledge becomes a burden

What is not used is abused...!

Therefore even in the self-actualization stage, we can perform, do something - but without any disappointment/expectation/without looking for recognition

It is like the Donkey-The Guru - stage.

Donkey carries the dirty clothes in the morning and carries the cleaned ones in the evening - but the facial expression remains the same.

Means - happiness, sadness, success, failure, satisfaction, disappointment - it has no meaning at a stage. We get liberated from all these.

Many may question whether it is practically possible. Yes it is...! We can take the example of Ratan Tata, Narayanamoorthy..!

Generally people get into spiritual or social activities.

Spiritual - could be attending Bhajan concerts, visiting temples, pilgrimage,doing pooja at home, participating and contributing in Annadhan etc,

Some even get into reading of spiritual books, giving discourses, become alternative therapy masters (free service), heal people, become yoga masters etc.

When it is Social - they get into NGOs as Volunteers - in orphanages, homes etc.

In short - people get into Bakthi marg, or Karma marg....and the journey continues.

It is surely better to avoid watching soaps, TV news etc - after deciding to take a turn in the journey.

"Being unique" is required to succeed in Material life

"To shun uniqueness and getting into oneness" is the starting point of "self-actualization"

"I am nothing...I am part of the Universe....I am not here to carve for recognition/admiration/rank/title" is the process point of the next step

"I am not under pressure or with a goal to do this and that...I am simply performing and whatever happens is just incidental" is slight improvement.

Rest would happen in this journey.

If there is a feeling of worry for 'tomorrow' - I have not earned enough, saved enough, done enough...surely the rocket is not yet built...!

Contentment is the 'state of mind'. Differs from individual to individual - though we are in the material world and "money" is the universal language.

Setting higher standards on and on...would only bring jealousy, dissatisfaction, stress, anxiety, frustration, self-defeat, self-doubt, and feel of failure.

At one stage - surely not out of frustration - we must stop setting target on us.

Let the journey be on...Feeling of content would naturally happen.

That day any success/recognition would not go into heart or mind. We shall own that success on that day. We may just smile and move on.
We can recall A R Rahman at the young age said after receiving the Oscars " all credit goes to Allah"

We can recall Dhoni giving away the World Cup to other colleagues after winning it and stepping away from the group photo even....!

We have heard from Sachin, SPB ...that they have not done anything special. Humility is the starting point for 'self-actualization' - is my humble view.

Feel of content, Feeling Satisfied or accomplished is a conscious feeling or state of the mind towards the journey of 'Self-actualization'
But watching TV or soaps is an unconscious act in a place of stay where it could happen because of others' intervention/influence.
My point was - not to indulge ourselves in that act as the unconscious and repeated inputs through the 5 elements of our body have the power of altering  thoughts.
Therefore we must consciously avoid and stay away from the repeated/unwanted inputs through print and electronic media to focus our journey...!
External factors sometimes hinder the 'naturally happen' state and obviously it has to be 'made to happen’...!